Κοίταξα τον τοίχο. Τη μέρα από μακρυά φαίνεται εύκολος. Με την υγρασία και το κίτρινο φως έμοιαζε με στρατόπεδο. Στη γωνία περίμενες να δεις τη σκοπιά κι όπου νά 'ναι θα περάσει το περίπολο.
Έσβησα το τσιγάρο πάνω του σαν να το 'χωνα στο μάτι του πατέρα της. Πως θα τη καβαλήσουμε τέτοια μάντρα; Μου ΄ρθε κι εμένα έτσι στο ξαφνικό, κουβάλησα και τους άλλους. - Για πείτε καμιά ιδέα πώς θα την κάνουμε. - Εσύ ρε, σάλτα πάνω που έπαιζες και μπάσκετ. - Βόλλευ έπαιζα περισσότερο. Είχε και ελαφάκια γκόμενες. Μπάσκετ αναγκαστικά μη μου βγάλουνε και τ' όνομα. Δε γούσταρα το χαμούρεμα με τους ιδρωμένους αλλά ήταν κάτι μεγαλύτεροι και με θέλανε όλοι στην ομάδα τους γιατί είχα τρελό άλμα . Μου 'φευγε η ψυχή στον αέρα αλλά την κάρφωνα τη σπυριάρα. Τους άφηνα να με κοιτάνε σαν ασβοί και έπαιρνα ύφος χαλαρό, εντάξει μωρέ, δεν έχω κάνει ζέσταμα και δεν μπορώ με δυο χέρια τώρα και τέτοιες πίπες.
Πετάχτηκε ο Κιού με το τσιγάρο στο στόμα και τη στάχτη να του λερώνει το μπλουζάκι των Joy Division - δέν είχες το ύψος όμως. - Ώπα, τον έκοψα. Αν θές να φτάσεις κάτι πολύ ψηλά, γίνεται κάτι στο σώμα σου και δυναμώνουν οι μυς των μπουτιών. Επιστημονικό αυτό σπαθί μιλάω εσύ τα ξέρεις αυτά.
Χαχάνισε η Ρωξάννη, εγώ όλο την έλεγα Τερέζα, δεν ξέρω γιατί μάλλον γιατί το Τερέζα της ταίριαζε περισσότερο.
- Ε καβάλα τη την πουτάνα να τελειώνουμε, πετάχτηκε ο Μπερτόδουλος - Πάρε τηλέφωνο το σπάιντερμαν. 4 μέτρα δε τα μπορούν τα μπούτια μου. Έχει βάλει και σπασμένα τζάμια ο μουνής. Για κάτσε όμως.
Το προφήτεψα κανένα λεπτό στο μυαλό μου πώς θα σκαρφαλώσω εκεί σαπάν, κοιτάει που κοιτάω ο Κιού - Για δώσε μου ένα κιού πώς θα παίξουμε. - Κλού ρε μαλάκα όχι κιού. - Κιού είναι. Μαζί θα τη κάνουμε.
Ο Κιού ήτο σοβαρός καλλιτέχνης. Θέατρα, χοροθέατρα, χοροί και πανηγύρια. Όταν εγώ κάρφωνα τη μπασκέτα ο Κιού έκανε τα 47 φουετέ με παγωτό χωνάκι στο χέρι. Έβλεπε ακόμα εφιάλτες ότι είναι η ατάκα να μπεί στη σκηνή, το QUE, και το έχανε κι όλοι τον περίμεναν. Έχει ιδρώσει μαξιλαροθήκες ο Κιού κι ακόμα το βλέπει που και που. Μελάτος.Αργός. Κάποτε πολύ αργός, αλλά όταν του 'δινες το κιού του, έπαιρνε φόρα και δεν μαζευόταν με τίποτα. Μας είχε λαχταρήσει μερικές φορές σε κάτι ψιλοτσαμπουκάδες που τον χάσαμε ανάμεσα σε πέντ' έξι νταγλαράδες. Τους έκανε κάτι παλαβά κι οι τύποι περισσότερο τον κοίταγαν σα ντοκυμαντέρ παρά τον κοπανάγανε. Αυτή τη μικρή στιγμή αδράνειας ήθελε ο Κιού και σε είχε δέσει φιόγκο. Κορμί θανατηφόρο κάτω από το έξτρα λίπος των χρόνων. Και μετά την έπεφτε ήσυχος σε κανένα καναπέ και σου δινε την αίσθηση ότι λείπει. Μέχρι που πέταγε την ατάκα που έδινε τη λύση σε όλη την κουβέντα των υπόλοιπων και μέναμε μαλάκες. - Ρε μαλάκα δε το 'λεγες νωρίτερα να σφυρίξουμε λήξη; Μας έδινε το δικό μας κιού και έχωνε το κεφάλι του μέσα στους ώμους με το χαμόγελο του διεθνή διαιτητή που μόλις τέλειωσε τελικό.
- Μπερτόδουλε αντέχεις; - Ωχουουου - Καλά άσε, Κιού είσαι ζεστός; - Χεστός είμαι αλλά κάτι θα γίνει για ρίξτο. - Λοιπόν θα φέρει το μπερτοδούλι δυο καφάσια από κεί - Αααααα - Σκάσε κτήνος, θα ανέβω εγώ, και θα ρίξω το τζήν του κότερου πάνω στα βοημίας. - Ποιού κότερου; - Της φιλενάδας της φιλενάδας σου - Τί τζήν καλέ πετάχτηκε η άλλη - Παντελόνι τζην καλέ, ή μπουφάν ή κουβέρτα της γύρισα και της γύρισε το μάτι. - Θα της βγάλεις το παντελόνι; - Όχι όπως το 'χει φανταστεί αλλά τι να κάνουμε; Ήθελε περιπέτεια η μούρη της θέλει θυσίες η περιπέτεια. - Γιατί δε βγάζεις το δικό σου; - Γιατί το κωλαράκι μου είναι εν τρίτο από του κότερου. Να περάσουμε τα γυαλιά θέλουμε όχι να τα φορέσουμε. Φύγε-ψήστην-φέρτο. - Κι εγώ τί είμαι; - Ο Φέρτης. - Μμμμ κρυάδες. Όντως.
Της έκανε νόημα ο Κιού και την έκανε για το σπίτι της χοντρής στο δίπλα τετράγωνο που περίμενε εκεί μπας και στραβώσει τίποτα και χωθούμε σούμπητοι εκεί. - Παρακάτω καπετάνιε. - Παραπάνω Κιού μου, Παραπάνω. Που σημαίνει ότι θα ανοίξεις τα φτερά σου, θα πατήσεις μια καφάσι, δύο χέρι μου, τρία ώμο μου και θα ξαπλάρεις στα τζην. - Τι λέ ρε; Βέγγο τζαμομανή ψάχνεις; - Θα τα τραβήξουμε ρε κορόιδο κάτω με το τζην. Ψιλολόγια θα μείνουν, σκεπασμένα με το τζην. - Χαρακώματα στα χαρακώματα με κώβω, ούτε στο Μεγάλο Πεύκο δε τα κάναμε αυτά - Τί; Ήσουν ΛΟΚ; αμολάει το τέρας. - Μπερτόδουλε εγώ ήμουν Γιώτα 5 αλλά εσύ πρέπει να ήσουν Κάπα 3 απήυδησε ο Κιού. - Α, ναι μωρέ - Ντάξει στρατηγέ, γυρνάει ο Κιού. Αν μου μείνει κουσούρι για τη δική σου καύλα να μη σου σηκώνεται απ' τις τύψεις ρε.
Ήταν έτοιμος από καιρό και θαραλλέος. Αυτό το τζήν κόκκαλα έχει; Μη μου σβήσει ο Κιού και δεν παίζει ούτε δέντρο, ούτε σκάλα, ούτε τίποτα. Φρούριο το παλατάκι. Έλεγχος προόδου: Λίγο πιο δεξιά θα τη κάνουμε που μας παίρνει το φως ξώφαλτσα, ο γάτος ρίχνει ψευτοζέσταμα, τον Μπερτόδουλο μη και μας κοιμηθεί πουθενά και τον ξεχάσουμε, εγώ καλός είμαι νομίζω.
- Μπέρτι! - Έ! - Τι ε ρε τσέλιγκα. Κάνα τσιγάρο παίζει; - Ναι ρε. Ρε μάγκες, ακούτε το τριζόνι; Πωωω χάσιμο ε; - Μπερτόδουλε του λέω ανάβοντας. Όταν μπεί στ' αυτί σου κανένας άλλος ήχος, ρίξε μια πενιά να τη πάρουμε γραμμή κι εμείς του τσίρκου εντάξει; - Ναι ρε. Κοιτάω. - Αυτό φοβάμαι. Ένα τέρας μετράει τ' άστρα. Εδώ ρε. Καν΄ αμάξι, καμιά φωνή. - Οχι ντάξει. Ότι πλησιάσει... Τον έκοψε ο Κιού - Θα του πείς αλτ τις ει ρε; Και στις τρεις θα σου φύγουνε; - Έλα Κιού, κόφτο ρε, το 'χει. Το 'κοψε ενώ τράβαγε τον αγκώνα του με το άλλο χέρι.
Είχα ένα γαμοτρέμουλο στα γόνατα, ένα βαρύ ζελέ, λες και μου έβαλες παγάκια και μούδιασαν. 'Επρεπε να φύγει, κι όλο ντόπαρα το μυαλό μου στα αλλού. Σε μικρολεπτομέρειες για λογιστές λεκέδες. Πόσο φαινόμαστε από δω, το τζην μου να μη λερωθεί πολύ, έβαλα και μαύρο πουκάμισο να κάνω τον γαμπρό, να δέσω τα κορδόνια πιο σφιχτά, τα μαλλιά μου είναι χάλια πάλι. Παπαριές να διασκεδάσουμε. Βρόνταγε η καρδιά μου που ήμουν στο περίμενε γαμώ τα τζήν σας και τις κολάρες σας μέσα! Βγάλτο μωρή φακλάνα να τελειώνουμε. Δεν μπορούσα αυτή τη μπούρδα της ηδονής της προσμονής. Τι παπαριές είναι αυτές; Ήθελα να μπουκάρω να γίνει ότι γίνει και να τη πουλέψω μαύρος αντάρτης καβαλάρης στο σκοτεινό άλογο στον ορίζοντα του ξημερώματος. Κόντρ λυμιέρ και αποθέωση και κάποιος να καίει τα στραντιβάριους.
Έναν αδρεναλινομετρητή θα γούσταρα τώρα να μου σερβίρει το επικίνδυνο πόρισμα στα μούτρα: Πρέπει να κόψετε το ποτό, τον καφέ, τις μακαρονάδες, τα σουβλάκια και τις κακές παρέες. Εκεί να τον κάνω άλογο - τι πες μωρή χαμούρα που θα με βάλεις φυλακή ελεύθερο; - Παρντόν - Παρντόν μουά γαμιόλη. Μπλαβί ο επιστήμων. Όλο μπούρδες είμαι σκέφτηκα βλέποντας τον Κιού να τεντώνει τον αχίλλειο. - Κιού, ξέρεις γιατί πέθανε ο Αχιλλέας ο ντεληκανής; - Μμμχχχ βόγγηξε, γιατί; - Γιατί φορούσε ξώφτερνα. - Καλό το χιουμοράκι σας μαντάμ αλλά δε με κεράσατε ούτε ένα πίπερμαν, μου πέταξε στη μούρη. Ωραίος ο νεαρός. Και τον λέω και αργό. Και με λένε και Έκτορα. Και όλα κολάνε αν θέλουν να κολλήσουν.
Ο Κιού και πίσω του η Τερέζα - Να και το τεντόπανοοοο. Η Τερέζα σκαρφάλωσε πάνω του και του χωσε μια φιλάρα φωτοβολίδα στο λαιμό - Τ' άκουσα βρωμιάρη. - Γιατί να μη τ΄ ακούσεις; Κουφή είσαι; και την ξεσκαρφάλωσε απλά. - Χέκτορ εδώ. Έχω έχω διπλόφαρδα και να το γράφει στην ούγια, ταπώνεις και την καμινάδα με αυτό. Και ξεράθηκε να γελάει μόνος του. - Πιο σιγά ρε μαλάκα, είπε ο βρωντόφωνος Μπερτόδουλος. Και ο άλλος έπεσε πια κάτω να γελάει. Κοίτα μια ομάδα κρούσης που μάζεψα ο μαλάκας, σκέφτηκα. - Έλα να μαζευόμαστε, βάρεσε τρίτο. Κιού βγαίνεις. Για πότε του 'φυγε το γέλιο, σοβάρεψε, πάγωσε, μπήκε στο ρόλο και τα πετσιά του, και στήθηκε τσολιάς. Τον κοίταξα για λίγο και όλο σκοτεινή αδημονία με έσπρωξε με το βλέμμα του στις σκιές. Ανέβηκα στα καφάσια. Με το αριστερό κράταγα κόντρα στα βρύα και λειχήνες της μάντρας και με το δεξί, ραβέρσα με το τζήν του κότερου. Κάρφωμα με ραβέρσα σε μία κίνηση. Πόντος. Καρφώθηκε. Τράβηγμα και έπεσε ένα γυαλοπωλείο σε φραγκοδίφραγκα. Μετά από έξι εφτά ρεβέρσες έπεσε και η εκτίμηση από τον Κιού. - Σσσωραίος. Κοίταξα τον Μπερτόδουλο ανήσυχος γιατί έλλειπα τόση ώρα. Μου 'ριξε ένα διπλοσάγονο με έξτρα ρυτίδες σε στυλ μπααααααα κουλ είσαι μάστορα, δε κουνιέται πούστης και ανέβηκα ψυχολογικά όσο να πεις. Από κάτω φαινόταν καθαρό αλλά ξέραμε ότι τα βελονάκια σφάζουν γλυκά στα ματωμένα χαράματα.
Ο Κιού στο τελευταίο στάδιο προπόνησης, είχε βάλει το πόδι στο μάτι, το χέρι δεν ξέρω που το χε, και τον καβάλο στ' άστρα. - Ρε παπάρα, αρχισαμε τα ψυθιρίσματα. Θα κάνετε σύνθετο ατομικό ή δοκό μετά μαέστρο; - Δοκό, και ξέρεις που θα στη βάλω. Ήταν σε φόρμα.- Λέγε. - Τι λέγε ρε; Ντάξει. Έκανα πάλι κρακ στη σπονδυλική έτοιμος είμαι. Πάμε τότε και γρήγορα γιατί στο τρίτο κρακ μπορεί και να τελειώσει. Βούτηξα τα πατζάκια του κότερου και το τίναζα να ισιώσει, να φύγουν ότι τζάμια έχει ακόμα, τίποτα ψίχουλα απο το κέικ που έτρωγε το ζώο και το κακό το μάτι. Το ΄νιωσα ίσιο και υπάκουο, και το αμόλησα μία πάνω απ΄το κεφάλι μου. Πριν ισιώσει του 'ριξα μια δυνατή και το 'στειλα ψηλά στον πρώην υαλοπίνακα. Έστρωσε το γαμημένο σαν καλοκαιρινό σεντόνι στο εξοχικό. - Έτοιμος ο εύελπις; έκραξα τον ακροβάτη. - Γεννημένος μούγκρισε. Τον χάνω τον Κιού σκέφτηκα, θα σβήσει, αργήσαμε γαμώ τα πάτρια εδάφη. - Μισό, έτοιμος. αμόλα του σφύριξα σαν ψιθυριστός λοχίας. Το κωλόπαιδο το είχε χορογραφήσει. Μία στο χαλίκι, δύο στο καφασωτό, τρείς στο χέρι μου, πριν προλάβω να πονέσω πήρε κι άλλη φόρα - από που; - ένα ταπ στον ώμο, σαν αυτά που σου δίνουν οι σύντροφοι της γκόμενάς σου και ανελήφθη στους ουρανούς. Γύρισα και τον είδα μπρούμυτα πάνω στο τζην. - Ντάξει ρε; - Ναι ρε σφύριξαν τα φίδια. - Να σου πω. - Λέγε - Έχεις ωραίο κώλο το ξέρεις; - Ναι, να τον πιείς στο ποτήρι. Ο Μπερτόδουλος εκστασιασμένος με το αγόρι λάστιχο γέλασε.
- Μπούμπη, εσύ στο καθήκον γαμω την πατρίδα μου μέσα γαμώ, είπα ευγενικά. - Ναι ρε, εδώ, κοιτάω. - Ένα πούστη ρε.... - ρε Κιού τι κάνεις με τον κώλο στα πρίμα; - Ε τι θες; Σωστός ο νεαρός, γιατί τον λέμε Κιού; Θέλει οδηγίες. Αλλιώς θα τον βρει εκεί ο γαλατάς το ξημέρωμα. - Γύρνα ρε ανάποδα να με πιάσεις. - Έλα. Μία κίνηση έκανε ο γατόπαρδος και είδα τη μούρη του μισή κίτρινη από τη λάμπα. Από μέσα κόντρα με τους μηρούς, με την κοιλιά στο τζήν, απλωμένα χέρια, έτοιμος είναι. Τον φτάνω. Ένα καλό πάτημα στα καφάσια θέλω. Μόνο να κρατηθεί μην έρθουμε κάτω κι οι δύο.
- Άκου το τριζόνι πώς γαμιέται πέταξε ο άλλος την ώρα που έπαιρνα φόρα. - Μπροστινό φρένο στα χαλίκια. - Ρε μαλάκα σκάσε. Όχι τώρα το κοντσέρτο για σόλο τριζόνι. - Ώπα σόρρυ αλλά γαμεί ρε φίλε. Αν έλειπε η Τερέζα ή όποια γκομενα από κει, δε θα γαμούσε ούτε ο Φον Κάραγιαν να έπαιζε μπροστά του, αλλά ο δικός μας έπρεπε να δείξει ότι κάτω από τα εκατόν είκοσι κιλά και βάλε είχε μια αθώα ψυχή.
Έσβησα το τσιγάρο πάνω του σαν να το 'χωνα στο μάτι του πατέρα της. Πως θα τη καβαλήσουμε τέτοια μάντρα; Μου ΄ρθε κι εμένα έτσι στο ξαφνικό, κουβάλησα και τους άλλους. - Για πείτε καμιά ιδέα πώς θα την κάνουμε. - Εσύ ρε, σάλτα πάνω που έπαιζες και μπάσκετ. - Βόλλευ έπαιζα περισσότερο. Είχε και ελαφάκια γκόμενες. Μπάσκετ αναγκαστικά μη μου βγάλουνε και τ' όνομα. Δε γούσταρα το χαμούρεμα με τους ιδρωμένους αλλά ήταν κάτι μεγαλύτεροι και με θέλανε όλοι στην ομάδα τους γιατί είχα τρελό άλμα . Μου 'φευγε η ψυχή στον αέρα αλλά την κάρφωνα τη σπυριάρα. Τους άφηνα να με κοιτάνε σαν ασβοί και έπαιρνα ύφος χαλαρό, εντάξει μωρέ, δεν έχω κάνει ζέσταμα και δεν μπορώ με δυο χέρια τώρα και τέτοιες πίπες.
Πετάχτηκε ο Κιού με το τσιγάρο στο στόμα και τη στάχτη να του λερώνει το μπλουζάκι των Joy Division - δέν είχες το ύψος όμως. - Ώπα, τον έκοψα. Αν θές να φτάσεις κάτι πολύ ψηλά, γίνεται κάτι στο σώμα σου και δυναμώνουν οι μυς των μπουτιών. Επιστημονικό αυτό σπαθί μιλάω εσύ τα ξέρεις αυτά.
Χαχάνισε η Ρωξάννη, εγώ όλο την έλεγα Τερέζα, δεν ξέρω γιατί μάλλον γιατί το Τερέζα της ταίριαζε περισσότερο.
- Ε καβάλα τη την πουτάνα να τελειώνουμε, πετάχτηκε ο Μπερτόδουλος - Πάρε τηλέφωνο το σπάιντερμαν. 4 μέτρα δε τα μπορούν τα μπούτια μου. Έχει βάλει και σπασμένα τζάμια ο μουνής. Για κάτσε όμως.
Το προφήτεψα κανένα λεπτό στο μυαλό μου πώς θα σκαρφαλώσω εκεί σαπάν, κοιτάει που κοιτάω ο Κιού - Για δώσε μου ένα κιού πώς θα παίξουμε. - Κλού ρε μαλάκα όχι κιού. - Κιού είναι. Μαζί θα τη κάνουμε.
Ο Κιού ήτο σοβαρός καλλιτέχνης. Θέατρα, χοροθέατρα, χοροί και πανηγύρια. Όταν εγώ κάρφωνα τη μπασκέτα ο Κιού έκανε τα 47 φουετέ με παγωτό χωνάκι στο χέρι. Έβλεπε ακόμα εφιάλτες ότι είναι η ατάκα να μπεί στη σκηνή, το QUE, και το έχανε κι όλοι τον περίμεναν. Έχει ιδρώσει μαξιλαροθήκες ο Κιού κι ακόμα το βλέπει που και που. Μελάτος.Αργός. Κάποτε πολύ αργός, αλλά όταν του 'δινες το κιού του, έπαιρνε φόρα και δεν μαζευόταν με τίποτα. Μας είχε λαχταρήσει μερικές φορές σε κάτι ψιλοτσαμπουκάδες που τον χάσαμε ανάμεσα σε πέντ' έξι νταγλαράδες. Τους έκανε κάτι παλαβά κι οι τύποι περισσότερο τον κοίταγαν σα ντοκυμαντέρ παρά τον κοπανάγανε. Αυτή τη μικρή στιγμή αδράνειας ήθελε ο Κιού και σε είχε δέσει φιόγκο. Κορμί θανατηφόρο κάτω από το έξτρα λίπος των χρόνων. Και μετά την έπεφτε ήσυχος σε κανένα καναπέ και σου δινε την αίσθηση ότι λείπει. Μέχρι που πέταγε την ατάκα που έδινε τη λύση σε όλη την κουβέντα των υπόλοιπων και μέναμε μαλάκες. - Ρε μαλάκα δε το 'λεγες νωρίτερα να σφυρίξουμε λήξη; Μας έδινε το δικό μας κιού και έχωνε το κεφάλι του μέσα στους ώμους με το χαμόγελο του διεθνή διαιτητή που μόλις τέλειωσε τελικό.
- Μπερτόδουλε αντέχεις; - Ωχουουου - Καλά άσε, Κιού είσαι ζεστός; - Χεστός είμαι αλλά κάτι θα γίνει για ρίξτο. - Λοιπόν θα φέρει το μπερτοδούλι δυο καφάσια από κεί - Αααααα - Σκάσε κτήνος, θα ανέβω εγώ, και θα ρίξω το τζήν του κότερου πάνω στα βοημίας. - Ποιού κότερου; - Της φιλενάδας της φιλενάδας σου - Τί τζήν καλέ πετάχτηκε η άλλη - Παντελόνι τζην καλέ, ή μπουφάν ή κουβέρτα της γύρισα και της γύρισε το μάτι. - Θα της βγάλεις το παντελόνι; - Όχι όπως το 'χει φανταστεί αλλά τι να κάνουμε; Ήθελε περιπέτεια η μούρη της θέλει θυσίες η περιπέτεια. - Γιατί δε βγάζεις το δικό σου; - Γιατί το κωλαράκι μου είναι εν τρίτο από του κότερου. Να περάσουμε τα γυαλιά θέλουμε όχι να τα φορέσουμε. Φύγε-ψήστην-φέρτο. - Κι εγώ τί είμαι; - Ο Φέρτης. - Μμμμ κρυάδες. Όντως.
Της έκανε νόημα ο Κιού και την έκανε για το σπίτι της χοντρής στο δίπλα τετράγωνο που περίμενε εκεί μπας και στραβώσει τίποτα και χωθούμε σούμπητοι εκεί. - Παρακάτω καπετάνιε. - Παραπάνω Κιού μου, Παραπάνω. Που σημαίνει ότι θα ανοίξεις τα φτερά σου, θα πατήσεις μια καφάσι, δύο χέρι μου, τρία ώμο μου και θα ξαπλάρεις στα τζην. - Τι λέ ρε; Βέγγο τζαμομανή ψάχνεις; - Θα τα τραβήξουμε ρε κορόιδο κάτω με το τζην. Ψιλολόγια θα μείνουν, σκεπασμένα με το τζην. - Χαρακώματα στα χαρακώματα με κώβω, ούτε στο Μεγάλο Πεύκο δε τα κάναμε αυτά - Τί; Ήσουν ΛΟΚ; αμολάει το τέρας. - Μπερτόδουλε εγώ ήμουν Γιώτα 5 αλλά εσύ πρέπει να ήσουν Κάπα 3 απήυδησε ο Κιού. - Α, ναι μωρέ - Ντάξει στρατηγέ, γυρνάει ο Κιού. Αν μου μείνει κουσούρι για τη δική σου καύλα να μη σου σηκώνεται απ' τις τύψεις ρε.
Ήταν έτοιμος από καιρό και θαραλλέος. Αυτό το τζήν κόκκαλα έχει; Μη μου σβήσει ο Κιού και δεν παίζει ούτε δέντρο, ούτε σκάλα, ούτε τίποτα. Φρούριο το παλατάκι. Έλεγχος προόδου: Λίγο πιο δεξιά θα τη κάνουμε που μας παίρνει το φως ξώφαλτσα, ο γάτος ρίχνει ψευτοζέσταμα, τον Μπερτόδουλο μη και μας κοιμηθεί πουθενά και τον ξεχάσουμε, εγώ καλός είμαι νομίζω.
- Μπέρτι! - Έ! - Τι ε ρε τσέλιγκα. Κάνα τσιγάρο παίζει; - Ναι ρε. Ρε μάγκες, ακούτε το τριζόνι; Πωωω χάσιμο ε; - Μπερτόδουλε του λέω ανάβοντας. Όταν μπεί στ' αυτί σου κανένας άλλος ήχος, ρίξε μια πενιά να τη πάρουμε γραμμή κι εμείς του τσίρκου εντάξει; - Ναι ρε. Κοιτάω. - Αυτό φοβάμαι. Ένα τέρας μετράει τ' άστρα. Εδώ ρε. Καν΄ αμάξι, καμιά φωνή. - Οχι ντάξει. Ότι πλησιάσει... Τον έκοψε ο Κιού - Θα του πείς αλτ τις ει ρε; Και στις τρεις θα σου φύγουνε; - Έλα Κιού, κόφτο ρε, το 'χει. Το 'κοψε ενώ τράβαγε τον αγκώνα του με το άλλο χέρι.
Είχα ένα γαμοτρέμουλο στα γόνατα, ένα βαρύ ζελέ, λες και μου έβαλες παγάκια και μούδιασαν. 'Επρεπε να φύγει, κι όλο ντόπαρα το μυαλό μου στα αλλού. Σε μικρολεπτομέρειες για λογιστές λεκέδες. Πόσο φαινόμαστε από δω, το τζην μου να μη λερωθεί πολύ, έβαλα και μαύρο πουκάμισο να κάνω τον γαμπρό, να δέσω τα κορδόνια πιο σφιχτά, τα μαλλιά μου είναι χάλια πάλι. Παπαριές να διασκεδάσουμε. Βρόνταγε η καρδιά μου που ήμουν στο περίμενε γαμώ τα τζήν σας και τις κολάρες σας μέσα! Βγάλτο μωρή φακλάνα να τελειώνουμε. Δεν μπορούσα αυτή τη μπούρδα της ηδονής της προσμονής. Τι παπαριές είναι αυτές; Ήθελα να μπουκάρω να γίνει ότι γίνει και να τη πουλέψω μαύρος αντάρτης καβαλάρης στο σκοτεινό άλογο στον ορίζοντα του ξημερώματος. Κόντρ λυμιέρ και αποθέωση και κάποιος να καίει τα στραντιβάριους.
Έναν αδρεναλινομετρητή θα γούσταρα τώρα να μου σερβίρει το επικίνδυνο πόρισμα στα μούτρα: Πρέπει να κόψετε το ποτό, τον καφέ, τις μακαρονάδες, τα σουβλάκια και τις κακές παρέες. Εκεί να τον κάνω άλογο - τι πες μωρή χαμούρα που θα με βάλεις φυλακή ελεύθερο; - Παρντόν - Παρντόν μουά γαμιόλη. Μπλαβί ο επιστήμων. Όλο μπούρδες είμαι σκέφτηκα βλέποντας τον Κιού να τεντώνει τον αχίλλειο. - Κιού, ξέρεις γιατί πέθανε ο Αχιλλέας ο ντεληκανής; - Μμμχχχ βόγγηξε, γιατί; - Γιατί φορούσε ξώφτερνα. - Καλό το χιουμοράκι σας μαντάμ αλλά δε με κεράσατε ούτε ένα πίπερμαν, μου πέταξε στη μούρη. Ωραίος ο νεαρός. Και τον λέω και αργό. Και με λένε και Έκτορα. Και όλα κολάνε αν θέλουν να κολλήσουν.
Ο Κιού και πίσω του η Τερέζα - Να και το τεντόπανοοοο. Η Τερέζα σκαρφάλωσε πάνω του και του χωσε μια φιλάρα φωτοβολίδα στο λαιμό - Τ' άκουσα βρωμιάρη. - Γιατί να μη τ΄ ακούσεις; Κουφή είσαι; και την ξεσκαρφάλωσε απλά. - Χέκτορ εδώ. Έχω έχω διπλόφαρδα και να το γράφει στην ούγια, ταπώνεις και την καμινάδα με αυτό. Και ξεράθηκε να γελάει μόνος του. - Πιο σιγά ρε μαλάκα, είπε ο βρωντόφωνος Μπερτόδουλος. Και ο άλλος έπεσε πια κάτω να γελάει. Κοίτα μια ομάδα κρούσης που μάζεψα ο μαλάκας, σκέφτηκα. - Έλα να μαζευόμαστε, βάρεσε τρίτο. Κιού βγαίνεις. Για πότε του 'φυγε το γέλιο, σοβάρεψε, πάγωσε, μπήκε στο ρόλο και τα πετσιά του, και στήθηκε τσολιάς. Τον κοίταξα για λίγο και όλο σκοτεινή αδημονία με έσπρωξε με το βλέμμα του στις σκιές. Ανέβηκα στα καφάσια. Με το αριστερό κράταγα κόντρα στα βρύα και λειχήνες της μάντρας και με το δεξί, ραβέρσα με το τζήν του κότερου. Κάρφωμα με ραβέρσα σε μία κίνηση. Πόντος. Καρφώθηκε. Τράβηγμα και έπεσε ένα γυαλοπωλείο σε φραγκοδίφραγκα. Μετά από έξι εφτά ρεβέρσες έπεσε και η εκτίμηση από τον Κιού. - Σσσωραίος. Κοίταξα τον Μπερτόδουλο ανήσυχος γιατί έλλειπα τόση ώρα. Μου 'ριξε ένα διπλοσάγονο με έξτρα ρυτίδες σε στυλ μπααααααα κουλ είσαι μάστορα, δε κουνιέται πούστης και ανέβηκα ψυχολογικά όσο να πεις. Από κάτω φαινόταν καθαρό αλλά ξέραμε ότι τα βελονάκια σφάζουν γλυκά στα ματωμένα χαράματα.
Ο Κιού στο τελευταίο στάδιο προπόνησης, είχε βάλει το πόδι στο μάτι, το χέρι δεν ξέρω που το χε, και τον καβάλο στ' άστρα. - Ρε παπάρα, αρχισαμε τα ψυθιρίσματα. Θα κάνετε σύνθετο ατομικό ή δοκό μετά μαέστρο; - Δοκό, και ξέρεις που θα στη βάλω. Ήταν σε φόρμα.- Λέγε. - Τι λέγε ρε; Ντάξει. Έκανα πάλι κρακ στη σπονδυλική έτοιμος είμαι. Πάμε τότε και γρήγορα γιατί στο τρίτο κρακ μπορεί και να τελειώσει. Βούτηξα τα πατζάκια του κότερου και το τίναζα να ισιώσει, να φύγουν ότι τζάμια έχει ακόμα, τίποτα ψίχουλα απο το κέικ που έτρωγε το ζώο και το κακό το μάτι. Το ΄νιωσα ίσιο και υπάκουο, και το αμόλησα μία πάνω απ΄το κεφάλι μου. Πριν ισιώσει του 'ριξα μια δυνατή και το 'στειλα ψηλά στον πρώην υαλοπίνακα. Έστρωσε το γαμημένο σαν καλοκαιρινό σεντόνι στο εξοχικό. - Έτοιμος ο εύελπις; έκραξα τον ακροβάτη. - Γεννημένος μούγκρισε. Τον χάνω τον Κιού σκέφτηκα, θα σβήσει, αργήσαμε γαμώ τα πάτρια εδάφη. - Μισό, έτοιμος. αμόλα του σφύριξα σαν ψιθυριστός λοχίας. Το κωλόπαιδο το είχε χορογραφήσει. Μία στο χαλίκι, δύο στο καφασωτό, τρείς στο χέρι μου, πριν προλάβω να πονέσω πήρε κι άλλη φόρα - από που; - ένα ταπ στον ώμο, σαν αυτά που σου δίνουν οι σύντροφοι της γκόμενάς σου και ανελήφθη στους ουρανούς. Γύρισα και τον είδα μπρούμυτα πάνω στο τζην. - Ντάξει ρε; - Ναι ρε σφύριξαν τα φίδια. - Να σου πω. - Λέγε - Έχεις ωραίο κώλο το ξέρεις; - Ναι, να τον πιείς στο ποτήρι. Ο Μπερτόδουλος εκστασιασμένος με το αγόρι λάστιχο γέλασε.
- Μπούμπη, εσύ στο καθήκον γαμω την πατρίδα μου μέσα γαμώ, είπα ευγενικά. - Ναι ρε, εδώ, κοιτάω. - Ένα πούστη ρε.... - ρε Κιού τι κάνεις με τον κώλο στα πρίμα; - Ε τι θες; Σωστός ο νεαρός, γιατί τον λέμε Κιού; Θέλει οδηγίες. Αλλιώς θα τον βρει εκεί ο γαλατάς το ξημέρωμα. - Γύρνα ρε ανάποδα να με πιάσεις. - Έλα. Μία κίνηση έκανε ο γατόπαρδος και είδα τη μούρη του μισή κίτρινη από τη λάμπα. Από μέσα κόντρα με τους μηρούς, με την κοιλιά στο τζήν, απλωμένα χέρια, έτοιμος είναι. Τον φτάνω. Ένα καλό πάτημα στα καφάσια θέλω. Μόνο να κρατηθεί μην έρθουμε κάτω κι οι δύο.
- Άκου το τριζόνι πώς γαμιέται πέταξε ο άλλος την ώρα που έπαιρνα φόρα. - Μπροστινό φρένο στα χαλίκια. - Ρε μαλάκα σκάσε. Όχι τώρα το κοντσέρτο για σόλο τριζόνι. - Ώπα σόρρυ αλλά γαμεί ρε φίλε. Αν έλειπε η Τερέζα ή όποια γκομενα από κει, δε θα γαμούσε ούτε ο Φον Κάραγιαν να έπαιζε μπροστά του, αλλά ο δικός μας έπρεπε να δείξει ότι κάτω από τα εκατόν είκοσι κιλά και βάλε είχε μια αθώα ψυχή.
Comments