Waiting for Godot

[Anton Theba - Teresa Stratas. Lehar's "Paganini"] Σ' Ευχαριστώ. Που μου στάθηκες όποτε πραγματικά το χρειαζόμουν περισσότερο από τον πατέρα μου. Που μου έμαθες την αφαίρεση. Που μου έμαθες πως να αντέχω τα πάντα, έστω βασανίζοντάς με. Που με αγάπησες τόσο πολύ. Που μου δίδαξες τί σημαίνει Μουσική. Ομορφιά. Ευγένεια. Σκληρότητα. Τρυφερότητα. Χάρη. Την τελευταία φορά που ήρθα να σε δω. Είχες ήδη ξεκινήσει να φεύγεις. Με τα μάτια κλειστά, άκουγες κάποια κοπέλα να σκοτώνει ένα τραγούδι. Δεν πετάχτηκες να διορθώσεις την φράση, την τεχνική, ούτε καν την νότα. Ήσουν τόσο κουρασμένος. Τόσο αλλού ήδη. Εκεί που το τραγούδι το παίζει ο συνθέτης. Άρχισες να λες για μένα στην τάξη σου και βούρκωσες. Σταμάτησες. "Πόσα χρόνια πέρασαν;" με ρώτησες. "πάνω από 10", σου είπα. "Πόσα πράγματα κάναμε, θυμάσαι;" "Θυμάμαι κύριε Αντώνη". Μου πιασες το χέρι και μου έκανες το γνωστό νόημα να μου πεις κάτι δικό μας στο αυτί. Αυτί με στόμα - Στόμα με αυτί.

Never thought you'd make me perspire. Never thought I'd do you the same. Never thought I'd fill with desire. Never thought I'd feel so ashamed. Me and the dragon Can chase all the pain away. So before I end my day, Remember.. My sweet prince- You are the one My sweet prince- You are the one Never thought I'd have to retire Never thought I'd have to abstain Never thought all this could back fire Close up the hole in my vein Me and my valuable friend Can fix all the pain away So before I end my day Remember My sweet prince- You are the one My sweet prince- You are the one You are the one You are the one You are the one You are the one Never thought I'd get any higher Never thought you'd fuck with my brain Never thought all this could expire Never thought you'd go break the chain Me and you baby, Still flush all the pain away So before I end my day Remember My sweet prince- You are the one My sweet prince- you are the one you are the one you are the one

Χωρίς εσένα είμαι τίποτα. Θα μου περάσει όμως και θα γίνω ξανά τίποτα. . Τί σου είπε; Ότι δεν έχω τα απαιτούμενα. Και τί της είπες; Ότι δεν θέλω να τα έχω. Η Επιδημία έτοιμη να μπει στα κόκκαλα. Διάβρωση. Σε αρνούμαι συνεχώς Μόνο έτσι θα το παραδεχτώ. Δεν χρειάζομαι πια αλκοόλ. Έλα με ένα ποτήρι νερό. Πες μου μόνο ότι ξέρεις τί αλήτης είμαι. Πες μου μόνο ότι ξέρεις πόσο δικός σου είμαι. Και ησύχασε. Σαν γαζία στο σκοτάδι. Σα νυχτερινή λάσπη. Ξεραίνεται ο λαιμός μου στη σκέψη σου. Δεν γίνεται δικαιολογία όμως. Είναι εντάξει. Είμαι εντάξει. Πάλι στην πρώτη τάξη. Όλα θα είναι όπως τα θες. Πιό πολύ· Από ότι σκεφτόσουν πριν κοιμηθείς. Όταν θα σε κάνω να με τελειώσεις, Θα σε τελειώσω κι εγώ. Θα σε βάλω να τελειώσεις εσένα. Και θα το κάνεις τόσο αθώα. Που οι ενοχές θα ‘ρθούν μετά, Απροσδόκητα. Στην πιο ήσυχη ησυχία Έγκυος στο άλλοθί μου. Είναι αγόρι; Είναι κορίτσι; Είμαι εγώ πάλι. Θα με τιμωρήσεις με το αντίγραφό μου. Το μέλλον ανήκει στην πλάτη μου. Θα σε κάνω Αγία. Για όσο είσαι στην φυλ

Girl of my dreams I love you Honest, I do You are so sweet If I could just hold your charms Again in my arms Then life would be complete Since you've been gone dear life don't seem the same Please come back with me And after all's said and done There's only one Girl of my dreams That's you by... Johnny Favorite .

Παλιότερα, πάντοτε έμπαινε μες τις φωτογραφίες Αλλά αυτές είχαν ήδη τραβηχτεί. Κοίταγε προσεκτικά αυτούς που πέφτανε, να νιώσει εμπιστοσύνη. Θα μπεις σήμερα; του έλεγε ο Λιμενάρχης. Και άναβε τσιγάρο, για να μην κρέμονται έτσι τα χέρια του. Σε λατρεύω, του είπε. Εσύ είσαι η ζωή μου. Τόσο πολύ έπεσε στα μάτια του. Άντεξε τα πάντα· μέχρι που έξω από βραδινό παράθυρο, μύρισε κουλουράκια με κανέλλα. Και ποτέ δεν άνοιξε ομπρέλα, αλλά όλο έφτανε σπίτι στεγνός. Περπατούσε πάντα γρήγορα ανάμεσα στο πλήθος αλλά σταμάτησε· όταν πέρασε μέσα από κάποιον, μέρα μεσημέρι. Κι όταν σερβίρανε το γλυκό, φορώντας το παλτό του, είπε: Ευχαριστώ, αλλά έχετε κάνει λάθος. Και ποτέ δεν ακολούθησε την κλίση του. Αλλά έμαθε να κλέβει αλλιώς. Μα αυτά έγιναν παλιότερα, Όταν ήτανε πικρός. Πέταξε μια πέτρα επάνω χωρίς να βλέπει, κι είπε: Θέλω να ξεπεράσω ως μαθητής, τον δάσκαλο Εαυτό μου. Και σαν τον φόβο, ανδρώθηκε κι αυτός σε Τρόμο. Θα ‘χαν τελειώσει όλα, Αλλά είναι

Atlantic Ocean Nov. 5 10:21pm GMT –3 Heading 263,6 Stardate 268549.2 Κι ύστερα, ήρθαν οι μέλισσες. Πάντως τα ελικόπτερα ΔΕΝ ήρθαν. Ξύπνησα 3 το πρωί, πήρα τη φωτογραφική μαζί και βγήκα απ’ την καμπίνα σαν να χω πιεί ενάμισι μπουκάλι βότκα μπομπέ. Εν αρχή ήν ο καφές. Βρήκα την Robbin – μία από τις 2 τραγουδίστριες - στο Deck 3. Έπινε τσάι με μέλι για τη φωνούλα της, το χρυσό μου. Καναδέζικο αηδόνι. Φωνάρα. Για πάρτη της έπεσε ο κυριούλης στις προπέλες. (Τώρα η mmg σκέφτεται: ιιιιιι οχιάααααααααααααα) Ανεβήκαμε μαζί στο Deck 13. Νύχτα, σκοτάδι πίσσα, άνεμοι ασθενείς βαρέως, θάλασσα σαν μουσταλευριά. Στο δρόμο για το 14, κι εκεί που περίμενα από που θα σκάσει το χέλι, βλέπω κάτι φώτα καμιά εκατοσταριά μέτρα μακρυά μας. Αμερικάνικο πολεμικό. Ήξερα ότι ένα πολεμικό άλλαξε πορεία κατά πάνω μας αλλά να μας φτάσει κι όλας δεν το περίμενα. Αρχίσανε τα σινιάλα αυτοί με τους προβολείς, τ’ αρχίσαμε κι εμείς. Και καλά, τους ασυρμάτους τί διάολο τους έχουμε; «είστε έτοιμοι για το medical evacuation?

Δεν ξέρω αν πρέπει να σεβαστώ την πράξη του ή να νιώσω όπως όταν βλέπεις δελτίο ειδήσεων. (να φάω ένα πατατάκι ακόμα δηλαδή). Ένας επιβάτης αυτοκτόνησε. Το πιό πιθανό σενάριο αυτό λέει. Μιλάμε για 99.9%. 73 χρονών, Άγγλος, έκλεισε κρουαζιέρα μόνος του. Κρουαζιέρα που περιλαμβάνει το πέρασμα του Ατλαντικού. Συνήθως σε τέτοιες κρουαζιέρες έρχονται παρέες από χαρτόμουτρα που το στρώνουν στην Πορτογαλλία και ξεκολάνε στο Maiami μετά από 7 μέρες κερδίζοντας και μία ώρα την μέρα. Αυτός ήρθε μόνος του. Το πρωί ανακάλυψε η καμαριέρα του ότι δεν κοιμήθηκε στην καμπίνα του. Το ανέφερε, τον ψάξανε, τζίφος. Κάναμε άσκηση για βόμβα ψάχνοντας το σύμπαν, τίποτα. Τα security ακόμα ψάχνουν τις κάμερες μπας και τον πέτυχε καμία. Μπα. Τίποτα. Όλα λοιπόν δείχνουν, ότι το βράδυ, πήγε στο deck 6 ή 7 ή 11 ή 12, στην πρύμνη, έδωσε μία και έπεσε στις προπέλες. Κι απ το πλάι δηλαδή να έπεσε, πάλι τον ρούφηξαν οι προπέλες. Που να κολυμπήσει 73 χρονών άνθρωπος ενάντια στο ρεύμα που φτιάχνει το τέρας; Γυρίσαμε κάν